Nieuw is het niet en niemand die zal tegespreken dat sporten goed voor ons is. Sporters zijn gewoon gezonder, ze slapen beter, kunnen zich beter concentreren en hebben meer energie.
Maar toch is het zo moeilijk om onszelf te motiveren om regelmatig te sporten, om onszelf ertoe aan te zetten om actie te ondernemen en te bewegen.
We zouden onszelf kunnen belonen als we wél bewegen. Je kan een afspraak met jezelf maken of met iemand uit je directe omgeving. Een voorbeeld: als ik twee maanden na elkaar, twee keer per week een half uur ga joggen, trakteer ik mezelf op een avondje uit. Alleen kan dit soort motivatie ook omgekeerd werken, omdat je dan alleen gaat bewegen om iets te bekomen en niet omdat je er fun in hebt. Want daar gaat het uiteindelijk wel om, bewegen en er ook nog plezier in hebben ook.
Zoek net zo lang naar een sport of een vorm van bewegen die je leuk vindt om te doen en hou net zo lang vol tot je het een "goede gewoonte" geworden is en je het net zo vanzelfsprekend vindt als je tanden poetsen.
Wat we ten allen tijde moeten vermijden, is met onszelf in debat gaan of we wel of niet zouden gaan sporten. Je kent het wel, dat stemmetje in je hoofd, dat je probeert van je goede gewoontes af te brengen. Er zijn altijd zoveel meer redenen om iets niét te doen, dan om iets wél te doen. Gewoon gaan sporten of bewegen gaat ons een goed gevoel geven over onszelf en is gewoon goed voor ons. Niet gaan sporten geeft ons een slecht gevoel over onszelf en is zeker niet goed voor ons. Dan is de juiste beslissing vlug genomen toch?
In plaats al die energie te stoppen in het debateren met onszelf of we nu wel of niet actie zouden ondernemen, kunnen we misschien beter gewoon doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten