dinsdag 7 januari 2014

Wat gebeurd is, is voorbij

We hebben allemaal wel dingen meegemaakt die ons diep gekwetst hebben. Iedereen heeft minstens één ervaring in zijn verleden die een diepe wonde veroorzaakte.

Niet leuk natuurlijk...vooral niet op het moment zelf dat je je diep gekwetst, beledigd of oneerlijk behandeld voelt. We moeten er wel voor opletten dat we niet de masochistische eigenschap ontwikkelen om die pijn, die we voelden op het moment dat we zo diep gekwetst werden, te herbeleven. Want heel vaak gaan we onze belevenis opnieuw vertellen aan elke gewillige toehoorder en  herbeleven we zo het ons aangedane onrecht.
Elke keer dat we iemand vertellen hoe vreselijk het was wat er gebeurde, voelen we opnieuw de pijn. Zo rijten we de langzaam dichtgroeiende wonde telkens weer open. Op die manier  kan die wonde natuurlijk nooit genezen. Trouwens hoe vaker je de wonde weer openhaalt, hoe moeilijker ze zal genezen en hoe groter het liteken zal zijn als de wonde ooit heelt.

Het spreekt vanzelf dat we ons niet onheus moeten laten behandelen en nee, we hoeven het gebeurde niet te vergeten. Maar we moeten wel beseffen dat het aan ons is om het verleden achter ons te laten en we het niet telkens opnieuw moeten herbeleven. Wat gebeurd is, is voorbij... Het is moeilijk vandaag gelukkig te zijn als we onaangename ervaringen uit het verleden blijven herbeleven. Veranderen doet het verleden toch niet!

We kunnen beter diegene die ons zo diep gekwetst heeft vergeven. Vaak hebben die dingen tijd nodig, maar we kunnen beter vergeven en loslaten want anders ontnemen we onszelf de kans om gelukkig te zijn. Eigenlijk doen we iets voor onszelf als we een ander vergeven wat hij ons aandeed. Door die ander te vergeven, bevrijden we eigenlijk onszelf van de slachtofferrol en geven we onszelf de kans gelukkig te zijn.

Het staat in de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring: dat het mensen te doen is om ‘the pursuit of happiness’. Maar het grote geluk wordt snel te algemeen, cliché, banaal, kitscherig, ongrijpbaar, zelfs wat onaantrekkelijk. Het maakt ons gek. Wie het nastreeft, maakt zich ongelukkig. Misschien ligt het echte, tastbare geluk in het kleine, het particuliere, geluk dat je niet zoekt maar dat je overkomt, geluk op maat. Zoals toen ik in uitgerekend Zimbabwe een boek kon kopen waar ik al vele jaren naar op zoek was. Of die winterochtend in een koffiehuis aan de dijk in Oostende, die voorbijging met koffie, croissants, sigaretten en kranten. Ik ging daar zo in op, dat de tijd van mij afgleed. Toen het voorbij was, mengde spijt zich met dankbaarheid. Geluk is wat achteraf blijkt, als er een warm verhaal van overblijft, zonder dat het verlangen is gesmoord. Weten dat het kan altijd kan terugkeren, is een groot geluk.

Marc Reynebeau in De Standaard 14/01/2012

zondag 29 december 2013

Verandering

We zien het voortdurend gebeuren in onze omgeving en in ons eigen leven .
En toch zijn we telkens weer verbaasd dat er gebeurtenissen zijn die ons van streek maken of die ons leven beïnvloeden. Alles verandert voortdurend en toch lijkt ons dat keer op keer te verbazen. 

Niets blijft zoals het is, of we dat nu leuk vinden of niet. En vaak vinden we verandering maar niks en hebben we van nature de neiging om ons tegen verandering te verzetten. Alleen zijn er ontzettend veel dingen waar we helaas geen invloed op hebben: het weer, het humeur van onze partner, de reorganistie op het werk,...

Waar we wel controle over hebben, is de manier hoe we over die veranderingen denken en er op reageren. Want uiteindelijk zijn het niet de gebeurtenissen op zich die ons ongelukkig maken maar wel hoe wij er mee omgaan. Niet het grijze regenweer maakt ons ongelukkig, maar wel hoe wij erover denken. Niet het humeur van onze partner maakt ons ongelukkig maar wel hoe wij ermee omgaan.

We kunnen ons maar beter concentreren op die dingen waar we wél invloed op hebben. Zoals onze gedachten en hoe we omgaan met de dingen die ongevraagd in ons leven verschijnen. 

Als iets ons van streek maakt is er slechts één vraag die we ons kunnen stellen: "Kunnen we iets veranderen aan datgene wat ons van streek maakt?" 
Zo ja, dan kunnen we doen wat nodig is. Tenminste...als het de moeite waard is. 
Zo nee, dan kunnen we ons alleen maar bij de situatie neerleggen en loslaten. 

Dus! Kunnen we aan het grijze regenweer iets veranderen? Nee! Maar in plaats van erover lopen mopperen en er ons ongelukkig door te voelen, kunnen we anders reageren. We kunnen een regenjas aantrekken en met een paar vrolijke regenlaarzen door de plassen lopen. En er nog van genieten ook!
Kunnen we aan het humeur van onze partner iets veranderen? Nee! Maar in plaats van ons persoonlijk geraakt te voelen, kunnen we rustig blijven en medelijden hebben met die arme stakker met zijn rothumeur.


zondag 4 maart 2012

Gelukkig hebben we gevoel voor humor

Een gezonde dosis humor helpt bij het bestrijden van sombere gedachten en gevoelens. Humor zorgt ervoor dat tegenslagen een stuk minder hard aankomen en dat de goed-gevoel-thermometer die onder nul dreigt te gaan, meteen een paar graden stijgen.

Ondanks dat een volwassen mens op z'n minst 20 keer per dag lacht en 'gevoel voor humor' een erg gewaardeerde karaktertrek is, werd er nog maar weinig wetenschappelijk onderzoek gedaan naar humor. Er is al enige tijd bewezen dat lachen de productie van endorfines (het goed-gevoel-hormoon) stimuleert, maar daar bleef het dan ook bij.
Over de mogelijke effecten van humor op langere termijn was er tot voor kort geen onderzoek gebeurd.

Willibald Buch, hoogleraar psychologie aan de universiteit van Zurich, bracht daar verandering in. Hij doet al meer dan 30jaar onderzoek naar de lange-termijn effecten van humor. Zo onderzocht hij onder meer het effect ervan op het geluksgevoel. Uit zijn onderzoek blijkt dat een goed ontwikkeld gevoel voor humor bijdraagt aan een groot tevredenheidsgevoel. En tevreden mensen...zijn gelukkige mensen.

Uit het onderzoek van W. Buch bleek trouwens ook dat 99% van de ondervraagden van zichzelf vond een meer dan gemiddeld gevoel voor humor te hebben. Daar stelt een mens zich toch wel vragen bij...
Misschien verwarren we humor wel vaker met sarcasme en ironie, alhoewel die duidelijk niet dezelfde oorsprong, noch hetzelfde doel hebben als humor. Sarcasme en zijn broertje ironie, ontstaan uit de angst om uitgelachen te worden, ze zijn aanvallend en kleinerend en hebben allerminst de bedoeling een ander zich beter te laten voelen. Terwijl humor ontstaat uit een positief gevoel en een positieve reactie wil uitlokken bij anderen.

Of je jezelf nu tot die 99% die zichzelf een meer dan gemiddelde geven op 'gevoel voor humor' of niet, je kan in elk geval deze test doen. Zolang je er de humor maar van inziet!

donderdag 1 maart 2012

......dontworrybehappy.......


Als je relativeringsvermogen dreigt onder te stoffen,
 dan werkt dit filmpje als een afstoffer.




vrijdag 24 februari 2012

Niet beslissen is ook een beslissing

Soms gebeurt het, dat een mens moeilijk kan beslissen. Ondanks dat het leven een aaneenschakeling is van kleine en grotere beslissingen, kunnen bepaalde keuzes heel lastig te maken zijn.
Voor de ene lijkt een bepaalde keuze niet eens op kiezen. Omdat het vanzelfsprekend is om voor die bepaalde keuze te gaan.

Alle mogelijke redenen die een mens ervan weerhouden te beslissen, zijn te herleiden tot één enkele reden. Er is namelijk maar één motivator als het gaat over "geen keuzes kunnen maken". En dat is "angst" .De angst om afgewezen te worden, om te mislukken, om teleur te stellen... of om achteraf vast te stellen dat je de verkeerde beslissing hebt genomen. In het overgrote deel van de gevallen is angst echter een slechte adviseur. Angst werkt verlammend of laat vluchten. Of anders gezegd, angst zorgt ervoor dat je geen keuze maakt.

Voor we een beslissing nemen willen we er graag zeker van zijn dat we de juiste beslissing nemen. Maar er is alleen de zekerheid dat als je niet zelf beslist er of iemand anders voor je beslist of de tijd voor je beslist.

De spijt om een foute beslissing kan nooit zo zwaar wegen als de spijt om een beslissing die je niet genomen hebt. Zelfs al blijkt het achteraf een foute beslissing te zijn, dan was het op zijn minst jouw foute beslissing.


dinsdag 1 maart 2011

We hebben ons een vreemdsoortige manier van denken eigen gemaakt, als het over ons lichaam gaat. We begrijpen perfect dat een wasmachine niet werkt als de stekker niet in het stopcontact zit. Niemand die zich afvraagt waarom de gaskachel niet werkt als de gaskraan dicht staat en geen mens verwacht dat de auto het doet zonder brandstof.

Maar van ons lichaam verwachten we dat het optimaal werkt en ons voldoende energie geeft, terwijl we niet eens nakijken of de brandstoftoevoer ok is, of we wel de juiste brandstof gebruiken en of er brandstof genoeg is om ons lichaam de hele dag aan de gang te houden.

We weten allemaal wel wat  gezond is en wat niet. Het gaat ook niet om die ene kop koffie die we drinken, of om die ene keer dat we fastfood eten. Eigenlijk is het meer een zaak van langdurige verwaarlozing. Niet omdat we dat willen, maar omdat we niet beter weten en omdat er cultureel nu eenmaal een aantal gewoontes ingebakken zitten. We stellen ons over het algemeen weinig vragen als het over onze voeding gaat.

Verder zijn er nog de fabeltjes die vanuit economisch standpunt in stand gehouden worden met promotiecampagnes én de jammerlijke realiteit dat de voedingswaarde van onze voeding elk jaar vermindert.
Vandaag de dag is het erg moeilijk geworden om elke dag alle voedingsstoffen op te nemen die we nodig hebben. Toch verwachten we van ons lichaam dat het perfect werkt en ons de hele dag door genoeg energie geeft, om ons leven te leiden zoals wij het willen.