Meer rommel

Het lastigste aan opruimen is "eraan beginnen". Zo zit een mens nu eenmaal in mekaar, geen schuldgevoelens dus omdat een vervelende klus alsmaar uitgesteld werd. Het menselijk brein wordt namelijk onrustig van verandering.
Voor het menselijke brein is er slechts een subtiel verschil tussen onrust en angst.
Met als gevolg dat we op onrust vaak net zo reageren als op angst, met vechten of vluchten.
Hoe langer het uitstel, hoe groter de onrust, hoe onoverkomelijker de opruim-klus gaat lijken...

Voorbereiding is ook bij opruimen het halve werk ...of toch bijna dan. Het helpt als je je kan voorstellen hoe leuk en fris het er straks zal uitzien. En vooral hoe goed je je daarbij gaat voelen.
Het is verstandig om eerst eens na te gaan of er wel voldoende ruimte en opberg-mogelijkheden zijn en ook om wat dozen te voorzien om te sorteren, niemand wil in chaos eindigen.
Nog verstandiger is het om eens na te denken over de aanpak van het opruim-project. Hou het resultaat voor ogen en bedenk wat er gedaan moet worden om dat resultaat te bereiken, deel een grote opruim-klus op in kleine, overzichtelijke things-to-do en maak er een lijstje van (kan er straks fijn afgevinkt worden).

Eigenlijk is met de voorbereiding de eerste en moeilijkste fase al voorbij, de start is genomen. Actie dus!

Ik ben niet het type dat zijn persoonlijke mening of visie wil opdringen aan anderen, maar ik kan het me nu niet laten wat persoonlijke-opruim-tips-uit-eigen-ervaring mee te geven of eerder "wat absoluut te vermijden bij het opruimen":

- zeurende medebewoners. Besef dat hun brein net zo reageert op verandering als het jouwe, wordt niet boos, heb begrip maar negeer hen verder en zet een leuk muziekje op.

- rommel van anderen. Bezorg de rommel die niet van jezelf is aan de rechtmatige eigenaar. Dwing hen hun verantwoordelijkheid op te nemen, nu graag.

- later beslissen. Ga niet in discussie met jezelf en stel de beslissing niet uit, uitstellen is geen optie, er is alleen wegdoen of bijhouden.

- zwerfrommel. Vaak wordt iets niet opgeruimd omdat het geen plaats heeft, zorg voor een vaste plaats.

- nostalgie. Laat je niet al te zeer leiden door emoties die aan spullen kleven, je leeft hier en nu.

- prijskaartjes. De prijs die jij of een ander ooit betaalde voor iets, mag niet de reden zijn waarom je iets houdt. Er bestaat tenslotte ook nog zoiets als garage-verkoop en ebay.

Wat je wel moet doen is genieten! Ja, echt wel! Geniet van het opruimen, hou voor ogen wat je wil bereiken en hoe flink je wel bent dat je je brein buiten spel zette toen je besliste eraan te beginnen.

Een kleine waarschuwing... Verwacht tijdens het werk-in-uitvoering geen gejuich van je huisgenoten. In hun ogen verstoor je de orde in plaats er te creëren. Je kan geen omelet bakken zonder eieren te breken. Maar geloof me, dat komt wel weer goed.